Jest to kompleksowa terapia, oparta o najnowszą wiedzę i osiągnięcia z dziedziny neurofizjologii i ortopedii. Celem metody PNF jest ponowna nauka (tzw. reedukacja) lub odtworzenie konkretnej funkcji ruchowej, utraconej w wyniku procesu chorobowego. Terapia metodą PNF postrzega pacjenta całościowo. Nie ogranicza się tylko do pracy z niesprawną częścią ciała, ale wykorzystuje w terapii również zdrowe regiony ciała. Jest bezbolesna, wysoce edukująca pacjenta i skuteczna. Program rehabilitacji, ustalany jest na podstawie badania i dobrany indywidualnie do aktualnych możliwości pacjenta. Fizjoterapeuta posiada bogaty wachlarz technik, umożliwiający mu dobranie możliwie efektywnej formy ćwiczeń.
Fizjoterapeuta po przeprowadzeniu badania, potrafi określić zaburzoną strukturę postawić hipotezę na przyczynę aktualnego problemu funkcjonalnego, która zostaje podparta odpowiednim testem. Ćwiczenia są zawsze bezbolesne Fizjoterapeuta wykorzystuje pewne mechanizmy neurofizjologiczne (irradiacja, wzmocnienie) w celu poprawy zaburzonej funkcji danego odcinka ciała. Rehabilitacja aktywizuje pacjenta do pracy przynosi konkretny rezultat, udokumentowany testem na problem funkcjonalny. Dzięki temu fizjoterapeuta na bieżąco kontroluje i optymalizuje plan rehabilitacji W terapii metodą PNF, Fizjoterapeuta wykorzystuje specyficzne dla metody wzorce ruchowe, efektywnie angażując możliwie największą ilość grup mięśniowych, biorących udział w danym ruchu. Wykorzystuje zasady główne torowania, czyli ułatwiania nauki danego ruchu, potrafi skuteczniej aniżeli ma to miejsce w tradycyjnie rozumianej kinezyterapii, osiągnąć z pacjentem wyznaczony cel.
Wskazania do terapii z wykorzystaniem elementów metody PNF, są następujące:
- Neurologiczne:
- przebyte incydenty naczyniowe Ośrodkowego Układu Nerwowego jak udary mózgu i przebyte krwotoki,
- choroby związane z utrzymaniem równowagi choroby powodujące zaburzenia w utrzymywaniu równowagi,
- choroby które powodują upośledzenie stereotypu chodu,
- stwardnienie rozsiane (SM),
- choroba Parkinsona.
- Ortopedyczne:
- pacjenci pooperacyjni,
- przy zaburzeniach funkcji mięśni w postaci niedoboru masy oraz siły mięśniowej,
- choroby mięśni szkieletowych (m.in. dystrofie, zaburzenia metaboliczne, zmiany zapalne),
- złamania i zwichnięcia uszkodzenia tkanek miękkich aparatu ruchu: mięśni, ścięgien, więzadeł, torebek stawowych,
- zaburzenia tzw. propriocepcji jako następstwo doznanego urazu tkanek miękkich,
- zaburzenia prawidłowej postawy – reedukacja posturalna,
- bóle kręgosłupa segmentu szyjnego, piersiowego oraz lędźwiowo-krzyżowego,
- neuralgie nerwu trójdzielnego oraz twarzowego,
- zaburzenia funkcji wegetatywnych (oddychanie, połykanie, artykulacja),
- leczenie stawów hypermobilnych – stabilizacje stawów kręgosłupa oraz kończyn.
Rehabilitacja metodą PNF sprawdza się również przy zaburzeniach funkcji wegetatywnych w stymulacji i torowaniu po porażeniu mięśni twarzy (neuralgie nerwu trójdzielnego oraz twarzowego), w dysfunkcji ruchowej języka (artykulacja), przy problemach z połykaniem, w zaburzeniach mowy i zaburzeniach oddychania.